Bhagwadgita - thinam oru shlokam

[Shakthiprabha.]

Why? adutha varushathula edavudhu nadakapogudha??

Love and Light.

appadi ellaam illai, vera ethavathu ezhuthuven. avlo thaan

[wrap07]

SP.
I also thought since you were updating Enge, you may not have time to do here.
still, your expert comments are required there also.

For you, being a reservoir of such wide knowledege and an uncanny ability to put across also, there will be umpteen things to write about and we will eagerly await the same.

prasad - amazing & mind boggling information

[Shakthiprabha.]

Chapter 4:
Verses 16 to 23




kim karma kim akarmEthi kavayopyathra mohithah
thaththe karma pravakshyami yath gnaathva mokshayase ashubhaath ||

karmaNo hyapi bhoththavyam bhoththavyam cha vikarmaNah
akarmaNs cha bhoththavyam gahana karmaNo gathih:

karmaNi akarma yah pashyeth akarmaNi cha karma yah
sa bhuththimaan manushyEshu Sa yuktha: kruthaSan karmakruth

yasya sarve samaarambah: kaama sangkalpa varjitha:
gnaanagni dhakdha karmaNaam thamaahu: paNditham bhudhah

thyakthvaa karma phalasangkam nithya thruptho niraasrayah
karmaNy abhi pravrutho api naiva kinchith karothi sah

nirasheer yatha chitth aathmaa thyaktha sarva parikraha
shaareeram kevalam karma kurvan na apnothi kilpisham

yadhruchchaa labha santhushta dhvandhvaatheetho vimathsara
sama siththo-asiththou cha kruthvaapi na nibhathyathE

gatha sangkasya mukthasya gnaanaavasthitha chethasa
yagnaaya-charatha karma samagram pravileeyathE





Intelligent and wise men are too confused in deciding between what is action and inaction. I shall now, enlighten you as to what is action, the knowledge of which would make u liberated from sins.

Action with its complex nature is hard to perceive. One should know what is action, what are those actions which he should restrain to or forbid himself, and also what is inaction.

He who sees action in inaction and vice-versa is intelligent, and superior to others though he may be engaged inaction.

That person whose action is away from desire or sensual gratification he is a wise person. His actions are burned by knowledge leaving no residue on karma.

He forgoes all results of his activities, always remain satisfied and not dependant on outside environment for his gratification. He performs with no attachment towards fruits though engaged in all actions.

His actions are controlled well with mind and intelligence. He gives up on all sense of ego over his actions and ownership and acts for bare necessaties of life. He does not get affected by sinful reaction.

He is happy with gain which comes on its way by its own will, he is free from duality and does not indulge in jealousy or envy. He is unperturbed by success or failure and never gets caught whilst he performs actions.

Such man whose action is detached and not material in nature, he who is fully dwelling in the supreme knowledge merges into that knowledge of supreme.





செயல் நிலைக்கும் செயலற்ற நிலைக்கும் உள்ள வேறுபாடுகள் ஞானிகளுக்கே புதிரானவை. உன் பிறவி விடுதலைக்கு தேவையான செயல் எது என்பதை நான் உனக்கு விளக்குகிறேன்.

செயலும் அதன் நுணுக்கமான தன்மையையும் புரிந்து கொள்வது கடினமானது. செயல் எது, செய்யத்தகாத செயல் எது, செயலற்ற தன்மை எது என்பதை புரிந்துணர வேண்டும்.

எவன் ஒருவன் செயலின் ஊடே இருக்கும் செயலற்ற நிலையையும், செயலற்ற நிலையில் உள்ள செயலையும் அறிகிறானோ அவன் செயலில் ஈடுபட்டிருப்பினும், அவன் அறிவு மாற்றானை விட உயர் நிலையில் இருக்கிறது. அவனே யோகி.

ஆசையும் தன்னலமும் இல்லாது செயல் புரிபவன், புலன்களை வென்று செயல் புரிபவன், அவன் பண்டிதன். அவன் செயல்கள் ஞானத்தீயில் எரிந்து போகின்றது.

வினைப் பயனில் விருப்பம் கொள்ளாமல் எப்பொழுதும் போதுமென்ற மன அமைதியுடன் எதையும் சார்ந்திராமல் உள்ள ஒருவன் வினையாற்றிக் கொண்டு இருந்தாலும் எதையும் செய்வதில்லை.

ஆசைகளற்று மனதையும் ஆன்மாவையும் கட்டுப்பாட்டில் வைத்து பேராசை ஒழித்து, அஹங்காரத்தை களைந்து செயல்புரிபவன் பாவங்களிலினின்று விடுபடுகிறான்.

தனக்கு கிடைத்ததைக் கொண்டு திருப்தி அடைபவன் இரட்டைகளிலிருந்து விடுபட்டவன். வெற்றி தோல்வியை சம நோக்கோடு இருப்பவன் ஒருவன் செயல் புரிந்தாலும் அவன் அதனால் கட்டுப்படுவதில்லை.


இப்படிப்பட்ட யோகியின் செயல்கள் ஞானியில் செயல்கள் பற்றற்ற தன்மையோடு இருப்பதால், உயர் நிலையில் உள்ளதால் அவன் செயலும் உயர் நிலையில் கறைந்து போகிறது.

[Shakthiprabha]

Chapter 4:
Verses 24 to 31


Brahma arpaNam brahma havir brahmaagnou brahmaNaa hutham
brahmaiva thena gandhavyam brahma karma samadhina

dhaivam evaapare yagnam yogina: paryupasathe
brahmaagnao apare yagnam yagnenaiva pajoohvathi

shrothrathiin inthiriyaaNy-anyE samyamaagnishu joohvathi
shapthaathiin vishayan-anya indriyagnishu joohvathi

sarvaaNi indriya karmaaNi prana karmaaNi chaaparE
aathma samyama yogaagnou joohvathi gnaana dheepithE

dhravya yagnjaa-thapo yagnjaa yoga yagnjaa thathaparE
svaadhyaaya gjaana yagnjaas cha yathaya: samshithavratha:

apaane joohvathi praaNam praaNE apaanam thathaaparE
praaNaapana gathi rudhvaa praaNaayaama paraayaNah:
aparE niyatha ahaara: praaNaan praNeshu joohvathi
savEpyEthE yagnjavitho yagnja kshapitha kalmasha
yagna sishtamrutha bhujo yaanti brahma sanathanam
naayam lokosthya yagnjasya kutho anyah: kurusatham





Sacrifcing is brahman. Sacrificial fire is brahman. The ghee offering is brahman. One who concentrates karma of sacrificial nature (karma yoga forgoing fruits), he attains brahman.

Some yogins offer sacrifices to please gods of various nature(forms). Whilst a fully realised person or gnaani offers or sacrifices his deeds in the fire calling upon the ultimate truth.

Some offer their senses and sense gratification in the sacrificial fire in way of renouncing them, whilest others sacrifice things which are pleasing or dear to them.

A yogi who is into self realisation offers all sense functions and its gratification, mind, his life breath and its functions.


Few others, sacrifice their material posessions, or practice strict discipline, practice yoga as a sacrifice. Some others study vedas and get immersed in delving upon supreme truth / knowledge and offering the same as sacrifice.


There are also men who retrain and control their breath, and offer breath control as sacrifice. They after reduce the intake of food and offer the same as sacrifice. These men who knows the meaning of sacrifice purify themselves from their sins, and enjoy the bliss of remnant of sacrfice , then they reach supreme eternal truth. Without sacrifice none can be happy in this material world, then what say of the world next!



அர்பணம் செய்தல் ப்ரமம். நெய்யாகிய அவியும் ப்ரம்மம். ப்ரம்மம் ஆகிய அக்னியில் ப்ரம்மத்தால் பிரம்மமாகிய நெய் சொரியப்படுகிறது. பிரம்மாகிய கர்மத்தில் மனம் நிறுத்தினால் பிரம்மம் அடையப்படுகிறது.

சில யோகிகள் தத்தம் தேவதைகளுக்கு வேள்வி செய்கிறார்கள். ஆன்மாவை உணர்ந்தவர்களோ பிரம்மமாகிய அக்னியில் ஆன்மாவைக் கொண்டு ஆன்ம வேள்வி செய்கின்றார்கள்.

சிலர் கட்டுப்பாடு கொண்டு புலன்களை தியாகம் செய்கின்றனர். சிலரோ புலனின்பத்தையும் புலன் தொடர்புள்ளவையும் தியாகம் செய்கின்றனர்.

வேறு சிலர் ஞானத்தால் தன்னடக்கம் எனும் யோகமாகிய தீயில் புலனின் செயல் அனைத்தையும், மூச்சு விடுதலாகிய உயிர் செயலையும் கூட தியாகம் செய்கின்றார்கள்.

மற்றவர்களோ செல்வம், சொத்து போன்ற போக வஸ்துக்களை தியாகம் செய்கிறார்கள். கடுமையான விரதமும் இருக்கிறார்கள். இன்னும் சிலர் மறைநூல்கள் படிப்பதை தியாகமாக செய்கின்றனர்.

சுவாசித்தலில் கவனம் கொண்டு சுவாச அடக்கம் மூலம் சிலர் தியாகம் செய்கின்றனர். உணவைக் கட்டுப்படுத்தி வேறு சிலர் தியாகம் செய்கின்றனர். தியாகத்தை பற்றி இவர்கள் உணர்ந்திருக்கிறார்கள். அதனால் அவர்கள் பாபங்கள் கழுவப்படுவதை தெரிந்து தியாகத்தின் மீதமுள்ள அமுதைக் கொண்டு திருப்தியடைந்து இறுதியில் பிரம்மத்தில் ஒன்றுபடுகிறார்கள். தியாகம் செய்யாதவர்களுக்கு இவ்வுலகே இல்லையெனில் அவ்வுலகைப் பற்றி என்ன கூறுவது!!

[harishkumar09]

karmaN eva athikasrasthe ma paleshu kadhachana |
ma karmaphala-hethur-bhoor ma the sangosthvakarmaNi ||

The above verse is usually interpreted to mean that one should work without expectation of the results or rewards of ones action. We are told that disinterested action is what this verse recommends.

Madhva gives a novel and different interpretation to this verse. He says that one should perform actions and aspire for the fruits of ones actions ! He divides fruits into two kinds - mukhya phala and amukhya phala --- the primary and secondary. The primary fruits are knowledge , devotion and detachment from materialistic existence. The secondary fruits are materialistic ones like wealth, position and progeny. The Gita says one should expect the primary results and not the secondary results. On deeper analysis we find that the secondary results accrue inevitably as a result of the performance of ones actions, even if we don't wish for them. Elsewhere the Gita states "kripana phala hetava" -- misers are those who work for the fruits of ones actions. Why work for something which you would anyhow get ? If we work in a company we would get the salary anyhow , so why work for it ? Instead we can aspire for something higher and work to make the company bigger or the nation stronger. The highest of all possible ideals is service to Narayana , performing work as offering to Him.

[harishkumar09]

Also performing actions without bothering about the results will not free us. If we do something good we will eventually get the fruit of that action and be bound to it , notwithstanding the fact that we were not interested in the results. Similary evil actions bind us and give us suffering.

It is only Yagna-arthath karma or work done to satisfy Vishnu that is non-binding.All other works whether they are performed disinterestedly or interestedly , with an eye on the fruits or without an eye on the fruits , are binding.

[harishkumar09]

When one performs actions with expectation of fruits there is certainly stress and anxiety as the person knows he may or may not get what he wants.

When he performs without any expectation of fruits, performing it as a duty, he experiences peace of mind.But this peace of mind is the result of bondage to sattva guna and it is not freedom from actions. The bliss of sattva guna is inferior and different from transcendental bliss born out of moksha and dissociation with the three gunas.

Transcendental bliss is millions of times superior to bliss experienced due to bondage to sattva guna.

[Shakthiprabha]

Madhva gives a novel and different interpretation to this verse. He says that one should perform actions and aspire for the fruits of ones actions ! He divides fruits into two kinds - mukhya phala and amukhya phala --- the primary and secondary. The primary fruits are knowledge , devotion and detachment from materialistic existence. The secondary fruits are materialistic ones like wealth, position and progeny. The Gita says one should expect the primary results and not the secondary results. On deeper analysis we find that the secondary results accrue inevitably as a result of the performance of ones actions, even if we don't wish for them.

Interesting facts about primary and secondary fruits However Ive read that, it seems the ultimate detachment is even detaching from the concept of god himself or knowledge or bhakthi. The essense should be just BEING (not attaching to any kind of fruit) and thats all there is to it, but then, thats talking about very superior level and not applicable to almost everybody.

[suvai]

Hi SP nga!
Iniki enna slokam poda poreenga ?
This is a very interesting thread hope it continues nga!
ipadiku
s

[Shakthiprabha]

When he performs without any expectation of fruits, performing it as a duty, he experiences peace of mind.But this peace of mind is the result of bondage to sattva guna and it is not freedom from actions. Transcendental bliss is millions of times superior to bliss experienced due to bondage to sattva guna.

Nicely put.