Neethane En Ponvasantham | Yeto Vellipoyindhi Manasu | Assi Nabbe Poorey Sau

[kiru]

The most accessible song of the NEPV album is on loop in my car for the last two days :

என்னோடு வா வா என்று சொல்லமாட்டேன்
உன்னை விட்டு வேறு எங்கும் போக மாட்டேன்

...
Bottom line, I don't agree to this 'eightees feel' claim. Tell me sixtees feel for EVV song and let's talk.

Listen to chatriyan - yaaru pOttadhu and aboorva sahotharargal - pudhu maapillaikku .. Similar feel will be there .It is probably the same chords .. Yes, sixty's feel is also there..sort of a MGR song.. probably from the choice of words in the lyrics..

[dochu]

Why would times of India say - It is IR's comeback. He never left the scene.
It was a irrelevant comment when he is still giving hits like Pazhassi Raja etc. I guess there should be some sort of qualifications or standards to be a reviewer. They shouldn't be writing things like I like this or don't like this like a layman like me.

[Sunil_M88]

What to vote for? aarrrrghh I can't bear this punishment! I think I should write down the songs on slips and place them in hat lol Then choose at random.... Wait scrap this idea! Who am I kidding? I still believe the other songs are < Vaanam Mella.

You have all songs on one side and then you have this number, which is in a league of it's own After spending a week with this album, I can't help it but still feel that Nandalala and Thandavakone leave a longer impression over time in comparisons to Raaja Saab's recent releases. I just hope Vaanam Mella doesn't have the same consequence as Kai Veesi. Then again Gautham near enough covers all songs but then again some songs are used as BGM which the p*sses me off

[rajkumarc]

Loving all the 8 songs and didn't realize it was a multiple choice poll and pulled the trigger soon, otherwise would have voted like App . Heart says Satru Munbu and mind wants Mudhal Murai and mind prevalied over the heart, voted for Mudhal Murai.

[VinodKumar's]

Voted for Vaanam mella keezhirangi . Din't know its multiple choice poll. Add Kaatril konjam and Ennodu vaa vaa.

[AravindMano]

Vaanam Mella as shown during the audio launch.

https://t.co/9YQa49Rq

[writeface]

Voted for Satru Munbu. Fantastic song! I can't seem to get over it. This album, as a whole, is an immersive affair. Raja has yet again demonstrated how he can
bring pop and classical sensibilities together!

Ennodu vaa has a breezy quality to it. I feel the synth work in the 2nd half underscores a subtle quickening of the song.

When is this movie opening?

Gokul

[Sunil_M88]

Thanks for the share Aravind, nice additional interlude at 5:00. Why was it not in the released song

You gotta be kidding? GVM, why oh why But I don't blame him, I doubt he would have been able to do justice to such a song. I hope he changes his mind and shoots it otherwise it'll be forwarded to Raja's unpicturized songs thread

[K]

இத்தனை ஆண்டுகளும் அவரின் இசையை அனுபவித்து ரசித்து வந்த அனைவரும் சொல்லும் ஒரு சொல் , “இது முன்னது மாதிரி இல்லையே ?” என்று. செய்வதையே திரும்பத்திரும்பச் செய்து கொண்டிருப்பது படைப்பவனுக்கு பிடித்தமான விஷயம் இல்லை. இந்த “முன்னது மாதிரி இப்போது இல்லை “ என்பது அனைவரையும் நோக்கி சொல்லப்படும் குற்றஞ்சாட்டப்படும் ஒரு விஷயம் தான். அதற்கு இளையராஜாவும் விதி விலக்கில்லை. எல்லாப் படைப்பாளிகளும் சந்திக்கும் ஒரு விஷயந்தான் இது, தான் செய்த தனக்குப்பேர் வாங்கித்தந்த விஷயங்களையே மீண்டும் மீண்டும் செய்வதென்பது அவனுக்கு ஒரு சலிப்பையே தரும்.

இதைப்போன்ற விமர்சனங்கள் அவரின் “ ஸ்ரீராம ராஜ்யம்” பாடல்களுக்கு ஏன் வரவில்லை ? அது சாமி படம் அப்படித்தானிருக்கும் என்று எவரும் அதைக் கண்டுகொள்ளவேயில்லை.இது நாள் வரை அவரின் பாணி என்று கண்டறியக்கூடியது Western Classics With Our Traditional Music , Folk Music , நமது நாட்டார் பாடல்களுடன் மேற்கத்திய செவ்வியல் இசை கலந்து கொடுப்பது என்பதே ராஜாவின் பாணி.

உண்மையில் சொல்லப்போனால் நமக்கு , தமிழ் கூறும் நல்லுலகுக்கு “ Rock Music “ என்பது எப்போதுமே பிடிக்காத விஷயம்.அது என்னவோ எப்போதுமே பிடிப்பதில்லை.
இளையராஜா உட்பட அத்தனை இசையமைப்பாளர்களும் அதை ஊறுகாய் போல தொட்டுக்கொள்வதே வழக்கம். அதிக சத்தமும் , இரைச்சலும், கூப்பாடும் நமக்கு ஏனோ பிடிப்பதில்லை. இருப்பினும் நல்லது கெட்டதுகளில் நம்மை விட தாரை தப்பட்டைகள் அடித்து ஊரைக் கலக்குவதும் உலகில் வேறு எந்த இனமும் இல்லை.! இந்தியாவின் பிற மாநிலங்களில் கூட காண இயலாத ஒன்று இது . எனினும் “Rock Music” நமக்கு ஏனோ அன்னியமாகிப் போனது வியப்பு.

அதோடு ஒரு படத்தின் பாடல் என்பது முழுக்க முழுக்க இயக்குநரின் கையில் இருக்கிறது.எந்த மாதிரியான சூழல், எம்மாதிரியான இசை என்பதை அவரே தீர்மானிக்கிறார். இசையமைப்பாளனின் வேலை இயக்குநர் கேட்பதைக் கொடுப்பதே. தனித்தியங்க முடிவதில்லை, அது ராஜாவேயானாலும்.

இன்னும் சில பேர் “கேட்கக் கேட்கப்பிடிக்கும்” என்பது ரஹ்மானின் இசையைப்பற்றி சொல்வது, அது இப்போது ராஜாவிற்கும் வந்து விட்டதா என்று ! இது முழுக்க புதிய பாணி, இதுவரை ராஜா இது போன்ற முயற்சி செய்ததேயில்லை, எங்கோ ஓரிரு பாடல்களுக்கு Rock ஐத்தொட்டுப்பார்த்து விட்டு ரசிகர்கள் அதற்கு இணக்கம் தரவில்லை என்று அறிந்து கைவிட்டுவிட்ட இசைப்பாணி அது. “ போட்டு வைத்த காதல் திட்டம் ஓக்கே கண்மணி “ என்று “சிங்காரவேலனில்” இசைத்ததோடு நிறுத்தி விட்டார், அதற்கப்புறம் தொடரவே இல்லை. அதே போலத்தான் Jazz Music ம்.

இன்றைக்கும் எஃப்.எம் ரேடியோக்களிலும், இசைச்சேனல்களிலும் , Rock இசைப் பாடல்களை விரும்பிக்கேட்போர் என்று யாருமே இல்லை. சமீபத்தில் பிற
இசையமைப்பாளர்கள் இசையமைத்த Rock Music பற்றி சொல்லுகிறேன். இதையெல்லாம் யாரும் விரும்பிக்கேட்பதே இல்லை. இது மிகவும் நமக்கு அன்னியமான இசையாகவே ஆகிவிட்டது.

இருப்பினும் HipHop மட்டும் எப்படியோ தமிழுக்குள் புகுந்து கொண்டு ஆட்டிப்படைக்கிறது. வல்லவன் மற்றும் Yogi B “மடை திறந்து ஆடும் நதியலை நான்” பாடலை Remix செய்ததிலிருந்து தமிழில் Hip Hop பேயாட்டம் ஆடத்துவங்கி விட்டது. Orchestration, Instrumental Music என்பன இசையின் முக்கிய அங்கங்கள். எல்லாவற்றையும் ஒரு Synthezier ஏ செய்து விடும் என்பது மிகவும் தவறான முன்னெடுப்பு

தேநீரில் ஸ்நேகிதம் – சுப்ரமணியபுரம் – ஜேம்ஸ் வசந்தன்
Who Am I - வானம் – யுவன் ஷங்கர் ராஜா
Sadda Haq – Rock Star(ஹிந்தி) – ரஹ்மான்
வில்லாதி வில்லன்கள் எல்லோருமே – ராஜபாட்டை – யுவன் ஷங்கர் ராஜா
உனக்குள்ளே மிருகம் – பில்லா 2 - யுவன் ஷங்கர் ராஜா
தேடி வருவேன் – காதல் டூ கல்யாணம் - யுவன் ஷங்கர் ராஜா

“பெண்கள் என்றால் பொய்யா” என்ற பாடலும் “ புடிக்கல மாமு” என்ற பாடலும் இந்த ஆல்பத்தில் “Rock” இசைப்பாங்கில் அமைந்த பாடல்கள். “ சாய்ந்து சாய்ந்து “ Mild Rock with jazz mixed , “காற்றைக்கொஞ்சம்” பாடல் Jazz with Waltz , “வானம் மெல்லக்கீழறங்கி” ஒரு சிம்பொனி,. “என்னோடு வா வா “ கொஞ்சம் Pop கலந்து Jazz உடன் அமைந்த பாடல் இது. “சற்று முன்பு” , “முதல் முறை” இவையிரண்டும் ராஜாவின் பழைய எப்போதுமான நாம் கேட்டுப்பழகிய பாணியில் அமைந்த பாடல்கள்.

Hip Hop, Loop Music, Columbian, Synthesized Music என்ற விஷயங்களிலிருந்து ரசிகர்களை விடுபட வைக்கும் ஒரு பெரும் பொறுப்பு ராஜாவிற்கு இன்று உண்டு. புதிதாக அதுவும் முன்னெப்போதும் செய்திராத விஷயங்களைக்கேட்க வைக்க வேண்டும் என்பதே ராஜாவின் விருப்பமும் கூட. புது Trend Set பண்ணவேண்டுமென்பது விருப்பம். ராஜாவிற்குப்பின் ரஹ்மானைத்தவிர யாரும் புதிதாக Trend என்று எதுவுமே set செய்யவில்லை என்பதே நிஜம்.

புரியாத பல விஷயங்களை நாம் எப்போதும் பிடிக்கவில்லை என்று ஒதுக்கி வைப்பது சகஜம்.அதுதான் இன்றும் நிகழ்கிறது. Nothing but Wind, How To Name It மற்றும் அவரின் திருவாசகம் Symphony Oratorio வெளியான போது வந்த விமர்சனங்கள் போலத்தான் இப்போதும் “ நீ தானே என் பொன் வசந்ததிற்கும்” முன் வைக்கப்படுகிறது. தொடர்ந்து கேளுங்க, இந்தப்புதிய இசைப்பாணிக்கு உங்களைப் பழக்கப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள் பின்னரும் கேட்கும்போது மட்டுமே அதன் தனித்தன்மையும் , இசை ஆழத்தையும் புரிந்து கொள்ளமுடியும்.

எல்லோரும் உடனே சொல்றது , ரெண்டு பாட்டு நல்லாருக்குன்னு, அது “ என்னோடு வா வா என்று “ மற்றும் “சாய்ந்து சாய்ந்து “ , ஏன்னு நான் இப்ப காரணம் சொல்றேன். உங்களுக்கே ஆச்சரியமாத்தான் இருக்கும், இவையிரண்டு பாடல்களும் 15-20 நாட்களுக்கு முன்னரே வெளியாகி கிட்டத்தட்ட அனைவரும் கேட்டுப் பழகிப்போனதால் , உடனே இந்த இரண்டு பாட்டுகளும் நல்லாருக்குன்னு சொல்றீங்க. அதையே படத்தின் மற்ற பாடல்களைப்பற்றியும் நீங்க இன்னும் கொஞ்ச நாள் கழிச்சு சொல்லப்போறீங்க , அதான் உண்மை,

இன்னைக்கு ராஜாவின் பாடல்கள் பற்றிப் பேசுறதுங்கறது அவருடைய 30 ஆண்டு காலத்துக்கும் முந்தைய பாடல்களையே. அதையே பல காலம் கேட்டுக்கேட்டு பழகிப்போன காரணத்தால தான் அதைப்பற்றி இன்னும் சிலாகிச்சுப் பேச முடியுது.“பொன்வசந்தம்“ ஆல்பம் வெளிவந்து முழுசா ஒரு வாரம் கூட ஆகாத இந்த நாள்ல அதைப்பற்றி எதிர்மறையாகக் கருத்து சொல்வதும் , முன்னமாதிரி இல்லை என்று ஆதங்கப்பட்டுக்கொள்வதும் அத்தனை சரியல்லை..

- சின்னப்பயல் (chinnappayal@gmail.com)


FROM Facebook notes of http://www.facebook.com/RamTheRebel

[V_S]

Senthilv and Sureshji already analyzed this composition to the core mainly on the mood and the orchestration and how it talks literally. I endorse their wonderful thoughts. Here are their posts in case you missed it. A must read for everyone.
http://www.mayyam.com/talk/showthrea...l=1#post944809
http://onlyraja.wordpress.com/2012/0...-ponvasantham/

Little bit of history on how I approached PengaL endraal. To be honest, as you all know, I didn't have much hope on Yuvan's songs before the audio launch, given my taste for his off-shruthi singing and the songs he selects for singing (from his own albums). I hope it is also widely accepted about his singing talent. After saying all this, I definitely made up my mind that Maestro is always behind him unlike his own albums. That gave me strength to approach the two songs. I felt really comfortable after listening to Saayndhu Saayndhu, even though he had a sluggish start. More over in that song, he didn't have much high pitch notes, except for that 'adadaa' and one line in charanam. Step by step improvement; one, Maestro was behind him and second he did a decent job initially before getting into the groove completely in Saayndhu Saayndhu. These made me feel better about his singing. When I started listening to PengaL endraal (without headphones), that high pitch voice with flat take off even with that screaming guitar, put me off and I didn't have enough courage to go to the second line and I stopped it. Another interesting reason behind it; my wife was behind me when I started this song, and she immediately asked me, Is this Ilaiyaraaja's song?. Yuvan again? I didn't even utter a word as I know we hardly listened to 10 seconds of the song, but at the same time, I didn't want to go to it again, switched to Satru Munbu and that was my midsummer night's dream.

Right from the morning when I woke from the bed, I was screaming 'pengaL endraal poyya poithaanaa', my wife got offended, as if I was saying this to her. and my kids were laughing at my horrible singing. I don't know how I got that line correctly in the first 5-6 seconds of my listen last night and I was not even humming Satru Munbu which I was listening on loop last night. It was puzzling. If a mere few seconds of listening of a composition drives me to scream, I was asking myself, why did I stop then last night. I was not true to myself. Can't wait to reach office to find that (please don't blame me). First opened senthilv's write-up on that song (I remembered that he wrote on that song, but didn't read it that time as I didn't understand as I didn't listen to that song yet), followed by Suresh ji's review on that song. Immediately shutdown my ears to external influences with my headphones, but opened my inner ears wide open to grasp all the guitar madness inside me. Along with that Yuvan's singing too. What tasted like a raw bitter-guard last night tasted like a spicy pickle now. What tasted like a tender fruit yesterday turned to a ripe one today. What was water on a leaf yesterday, turned to yesterday's soaked fish curry today.

As they say, a theist never raise questions, an atheist never gets his answers, a theist try hard to be in dark and an atheist try hard to get out of darkness, but both remain at the same place all the time nevertheless. I was caught in between, when Yuvan (I mean the main character) asks question as an atheist, pengaL endraal poyya poithaanaa, peNNin kaadhal kaNNin maithaanaa?. Beautiful start by Na. Muthukumar. I already sensed the pitch darkness in the composition. In the next two lines, his mind answers as a theist (with no questions), peNgaLin kaadhalin artham ini muLLin mEl thoongidum paniththuLi (a smooth piano here as if nothing is played), kaalai veyyil vandhaalE OdipOgum thannaalE'. There is this third person (the love, heart) caught between both them tries to convince both of the above two minds and their questions. He thrives to move them out of the dark with 'enna solli enna peNNE, nenjam oru Kaathaadi thaththi thaththi unnidaththil thaavudhadi kooththaadi, showing the beauty of love and its eternity.

If you observe the only charanam, it again starts with a question,
இதற்குத்தானா ஆசை வைத்தாய் இதயம் கேட்குதே
இவளுக்குகாக துடிக்க வேண்டாம் என்று வெருக்குதே

the mind answers in the next four lines;
மதி கெட்ட என்னிடம் மனம் நொந்து சொன்னது
மரணத்தை போல் இந்த பெண் இவள் என்றது
தீயை போன்ற பெண் இவள்
என்று தெரிந்து கொண்டதே என் மனம்

the heart seduces both with
அன்பு செய்த ஆயுதங்கள்
பெண்ணிடத்தில் உண்டு ஏராளம்

It was puzzling the way I approached this composition initially; stopped without a question (theist) and asked a morning question about why did I miss last night (atheist). The composition also starts in the same fashion with (no) questions and (no) answers, yet the third entity trying to pull both of them out of darkness into the eternity; love. If this is not excellent lyrics, what else? We have seen lyrics good in parts, but it when you read it fully, it may not be continuous, and will not be in sync with the previous line. Here the lyrics is flowing throughout the song, as if the three entities of mind are waiting for each other to sing their mind. By the way, You might know the third entity who is pulling all us out of darkness is Maestro and his music.

Another important aspect in this composition is it does not have the usual structure of pallavi-anupallavi-charanam-pallavi-charanam-pallavi. There is that second anupallavi too in enna solli enna peNNE, nenjam oru Kaathaadi thaththi thaththi unnidaththil thaavudhadi kooththaadi. This is the part which is most beautiful and towers high. This also denotes the character is not in normal mood, that too for a male. Everything has a reason in Maestro's composition. He does not exactly do the same in female solos; Mudhal murai (he removed a charanam rather than adding a anupallavi) or in Satru Munbu (he retained the structure).

Same way if we come to the arrangements as Sureshji and senthilv pointed out, Maestro used only three instruments, guitar, drums and piano (only for few seconds). We cannot tell from the song that it is minimalistic with just three instruments, as the guitar was itself a roaring like a thunder. The grandness is achieved just with the guitar. Attila's hands to be kissed. As Yuvan sings in asking tone, guitar also joins with him everytime, same way the guitar comes to answering mode again. Genre-wise even if call generally a 'Rock' based song, it traverses so many sub-genres of rock right from hard rock at the start, moving to progressive rock in the anupallavi to psychedelic rock in the interludes and to rock ballad in the charanam. The best part of guitar I loved is during the repeat pallavi (before the charanam) is when it was played in counter mode with the vocals. Truly Maestro blasted there! A touch of marvel by the genius! Sameway, how Maestro suddenly switches from hard rock within a second to psychedelic rock in the interlude is a beauty. Suddenly everything came to a stop almost. For few seconds I smell Europe's Final countdown in the interlude. A great tribute to rock bands of 60s and 70s.

Even after all this rock influences in the song, as I always tell this is a pure thamizh song with our heart. Please try substituting english lyrics to this tune and you will know how pathetic it will sound. But it is a wonder how the guitars rocks with profound subject to this native song. That's why Maestro is a genius unmatched.
Yuvan's singing is a beauty once we get past the initial sluggishness. The emotions are right there and his voice is a perfect fit for this kind of song. Maestro behind him helped him and us a lot. There is lot of soul in the tune especially the anupallavi lines; enna solli enna peNNE nenjam oru kaathaadi and the whole of chararanam. Dipped in melody. That is a special nature of Maestro's composition to give ample sweetness, imparting the soul, keeping his signature, even with limited scope given the situation and the type of orchestration used. It is very difficult to compose like this not compromising on anything. That is a huge leap in composition! On a superficial layer one can only hear abhaswaram, noise and nothing else. There are no questions. At the other layer, there are only questions. Is this by Maestro? Why can't he change the singer? Why thaamarai is not used? There are no answers to this. This is the another kind of darkness which most want to live in as an atheist and a theist. Why can't we be the encounters of the third kind and come out of the darkness with the help of Maestro and his love?

PS: munjaameen - if my post hurt any one as I have referenced theist/atheist (but in lighter vein), please let me know, I will remove it.